نم نم قطره ی بارون
روی گونه ی خیابون

توی دریای خیالت
میزنه موج پریشون

سرمای زمستان، هوای مه گرفته ی بیرون، یک دشت سپید، چند درخت مرده، کنار جاده.

چق چق چوب های توی شومینه، بخار چای تازه دم، رنگ گرم چوب های صیقل خورده، عطر گل های نرگس از توی گلدان، روی میز.

گاهی دلت میخواهد بروی و از زیبایی برف بیرون لذت ببری، اما یادت می افتد که برف، ظاهرش زیباست، ولی سرد و بی روح است.

بهار آمد
و نوروز آغاز شد

گیاهان روییدن گرفتند
و هوا لطافت پیشه ی کرد

و من در سکوت از کوی تو گذر کردم
و در خیال گدشته ی شیرینمان راه میرفتم